Hoe goed ik ook mijn best deed, ik vond altijd wel iets om erop aan te merken. Mijn gedachten draaiden altijd op volle toeren; altijd kritisch, meestal negatief. Bij alles wat ik deed beeldde ik me in wat anderen er van zouden vinden. De verwachtingen die ik zelf had en mijn hoge eisen, gaven me het gevoel altijd te moeten presteren. Dat verstikkende gevoel beroofde me van de mogelijkheid om simpel te genieten of tevreden te kunnen zijn. Ik ging steeds meer twijfelen aan mezelf. Aan de buitenkant had ik het goed voor elkaar en leek het prima georganiseerd, maar van binnen voelde ik me vaak ongelukkig en eenzaam. Ik had zoveel om dankbaar voor te zijn, waarom kon ik dat dan niet voelen?
Al veel vaker had ik bedacht dat ik om hulp wilde vragen. Steeds stelde ik het uit. Er was altijd wel een reden om het niet te doen. Was het echt zo erg dat ik hulp nodig had, anderen konden het toch ook zonder hulp? Ik schaamde me dat het me niet alleen lukte. Ik moest me niet zo aanstellen en nog even doorzetten. Dat het geld zou kosten was ook altijd een obstakel, nooit kwam het goed uit en waarom zou ik dat geld uitgeven voor mezelf. Ik vond dat lastig. Dus bleef ik maar doorbuffelen. Een paar jaar geleden dreigde ik weer vast te lopen. Ik voelde me ongelukkig, keek tegen alles op. Ik voelde me zo niet mezelf. Ik wilde me gelukkig voelen, dat zware gevoel kwijt. Ik was het zo zat dat ik al mijn excuses en mijn schaamte aan de kant schoof en een coach mailde voor hulp. Had ik dat maar eerder gedaan!
Zonder mezelf steeds te veroordelen kan ik nu genieten van het leven. Eindelijk ben ik gewoon blij met mezelf, zonder schaamte voor wie ik ben en wat ik doe. Ik hoef niks meer ‘hoog te houden’, zo heerlijk! Dat geeft ontspanning. Ik hoef niet langer alles onder controle te hebben, maar kan onbevangen genieten van hoe het altijd onverwacht anders gaat dan gedacht. Nu ik niet meer eindeloos twijfel en weet hoe ik zonder schuldgevoel mijn eigen keuzes kan maken, heb ik energie over en kan ik genieten van wat het leven zo mooi maakt.
Natuurlijk ondervind ook ik nog steeds dat het leven niet altijd makkelijk is en soms ook pijn doet. Maar als het eens tegenzit weet ik nu wat ik kan doen en vooral ook wat ik nodig heb om me weer veerkrachtig en energiek te voelen. Ik probeer het niet meer alleen op te lossen, maar durf anderen ook op die momenten dichtbij te laten. Dat maakt het leven zoveel lichter en leuker!
