Een tijdje geleden kreeg ik tijdens een wandeling een steentje in mijn schoen.
Het weer was vies en nat, dus ik besloot door te lopen en het steentje er thuis uit te halen. Steeds voelde ik het steentje onder mijn voet, dus ik liep een beetje op mijn hoede 
.
Thuisgekomen deed het steentje geen pijn meer, dus ik dacht er niet meer aan.
De volgende dag voelde ik het weer, maar dat was geen geschikt moment om mijn schoen uit te doen en op zoek te gaan naar dat kleine steentje, dus ik liep door.
Af en toe voelde ik het. Steeds weer dacht ik: ik doe het straks wel.
Afgelopen week ging ik gezellig winkelen met een vriendin.
Deze keer deed het steentje gemeen pijn.
En ineens dacht ik: hoe lang ga ik nog ik nog zo doorlopen?
Wanneer neem ik de tijd om even stil te staan en weg te halen wat pijn doet?
Toen ik eindelijk even ging zitten, om het steentje weg te halen, bleken het zelfs vier piepkleine steentjes zonder dat ik het doorhad 
En zo zie ik veel vrouwen die figuurlijk doorlopen met steentjes in hun schoenen.
Ze lopen altijd op hun hoede, om de pijn van binnen niet te voelen of om meer pijn voorkomen. Nooit komt het uit om even stil te staan, nooit is er een goed moment.
Pas als er zoveel blaren op hun voeten zitten dat het lopen niet meer lukt,
vinden ze hun pijn pas erg genoeg dat ze van zichzelf even stil mogen staan.
Als we dan samen op zoek gaan naar het ‘steentje’, is vaak de reactie;
Had ik dit maar eerder gedaan!
Zonder steentjes kun je ontspannen in het leven staan en ongeremd zelfverzekerde stappen zetten.
Gun het jezelf! Laat het zover niet komen dat je gedwongen wordt om stil te staan. Ook jij mag pijnloos door je dag wandelen.
In een coachtraject help ik je dat pijnlijke steentje te vinden.
Ik vind dat je het waard bent 
P.S. en voor wie nieuwsgierig is geworden. Op de onderstaande foto zie je een van mijn aankopen van vorige week. Het is nu al mijn favoriete trui, zo blij mee!
