Wie zit er bij jou achter het stuur van je leven?
Wie bepaalt je route en wie drukt er op jouw rem?
Bij mij zat Truus achter het stuur. Truus, zo heb ik mijn angst genoemd. (Sorry voor alle Truus-en, het is niet persoonlijk bedoelt ).
Die Truus van mij ziet alleen maar onmogelijkheden, apen en beren.
Ze is bang voor grote dromen en nieuwe ideeen. Achter elk bosje ziet ze gevaar en problemen.Ze houdt niet van bergen, niet van dalen. Zij wil namelijk graag overzicht, lekker voorspelbaar, daarom grijpt ze steed het stuur, zodat ze fijn de controle kan houden.
Truus bedoelt het goed hoor, ze wil me veilig houden, maar ik had haar voor lange tijd te veel ruimte gegeven. Ze hing steeds aan het stuur, waardoor we maar niet dichter bij mijn verlangen kwamen. Truus haar favoriete auto-onderdeel is naast het stuur, ook de rem, daarom zat ik bij mijn coach.
Ik wilde zelf weer sturen. Mijn eigen keuzes maken. Ik wilde gas geven.
Oh man wat wilde ik graag op ontdekkingstocht gaan en rondreizen buiten de vertrouwde, maar o zo saaie, uitzichtloze comfortzone.
Truus is daar niet zo van…
En omdat zij aan het stuur zat reden we stapvoets of stond ik steeds weer stil.
Truus durfde niet vooruit, niet achteruit.
Ze wilde geen risico’s nemen, het mocht niet fout gaan.
Ik moest immers veilig blijven?
Samen met mijn coach gaf ik haar een naam en gaf ik haar een andere plek in de auto. Ze mag meereizen hoor, Truus. Achterin.
Truus hoeft niet naar huus, als ze maar op de achterbank blijft zitten.
Vanaf die plek mag ze me waarschuwen als er gevaar op me afkomt.
Maar ze bepaalt niet meer de route en zeker niet de bestemming.
En, voor het geval dat, ligt in mijn dashboardkastje een rolletje ductape…
Als ze me twijfels toefluistert over het plan wat God voor me heeft, dan plak ik haar mond dicht. Als ze aan het stuur wil trekken, omdat ze de bestemming te spannend vindt, dan tape ik haar hoofd vast aan de hoofdsteun!
En ze weet haar plek, want het rolletje tape ligt nog altijd ongebruikt in het kastje.
Op de plek van de bijrijder zit een kaartlezer naast me.
Soms zit Gods waarheid naast me als de bijbel me een nieuwe richting wijst. Soms zit mijn coach naast me, die me aanmoedigt en in de gaten houdt of ik nog richting mijn bestemming rijdt. Een andere keer zit daar mijn man, dan weer een vriendin. Het is heerlijk zo te cruisen. Gezellig samen in plaats van alleen.
Met de hulp van mijn coach kroop ik weer achter het stuur.
Ik maak mijn eigen keuzes.
Ik moet je zeggen, het landschap buiten je comfortzone is echt adembenemend mooi! Krijg jij al zin om het te gaan ontdekken?
Ik nodig je hierbij uit voor mijn GRATIS workshop ‘vrijgekocht om jezelf te zijn’. Misschien wel als eerste stap buiten je comfortzone. Ik daag je meteen maar uit!
Tijdens deze workshop halen we alvast wat nodeloze ballast uit je kofferbak. Het leven zal je minder energie gaan kosten en meer plezier opleveren.
Klinkt fijn toch? KLIK HIER dan vertel ik je er meer over.
Met dit lieve briefje wilde ik je aanmoedigen om je niet klein te laten maken door angstige of ontmoedigende stemmetjes. Ik weet zeker dat je dromen en verlangens je met een reden zijn gegeven. Er is meer mogelijk dan we denken, als we naar de juiste adviezen luisteren en de andere de mond snoeren. Dat geldt net zo goed voor jou als voor mij.
Liefs, Talitha Messchendorp